беркуці́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| беркуці́ца | беркуці́цы | |
| беркуці́цы | беркуці́ц | |
| беркуці́цы | беркуці́цам | |
| беркуці́цу | беркуці́ц | |
| беркуці́цай беркуці́цаю |
беркуці́цамі | |
| беркуці́цы | беркуці́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)