беркуці́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. беркуці́ца беркуці́цы
Р. беркуці́цы беркуці́ц
Д. беркуці́цы беркуці́цам
В. беркуці́цу беркуці́ц
Т. беркуці́цай
беркуці́цаю
беркуці́цамі
М. беркуці́цы беркуці́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)