беркуцянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. беркуцянё́ беркуцяня́ты
Р. беркуцяня́ці беркуцяня́т
Д. беркуцяня́ці беркуцяня́там
В. беркуцянё́ беркуцяня́т
Т. беркуцянём беркуцяня́тамі
М. беркуцяня́ці беркуцяня́тах

Іншыя варыянты: беркуцяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)