бенефіцыя́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бенефіцыя́нтка бенефіцыя́нткі
Р. бенефіцыя́нткі бенефіцыя́нтак
Д. бенефіцыя́нтцы бенефіцыя́нткам
В. бенефіцыя́нтку бенефіцыя́нтак
Т. бенефіцыя́нткай
бенефіцыя́нткаю		 бенефіцыя́нткамі
М. бенефіцыя́нтцы бенефіцыя́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)