бенедыкці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бенедыкці́н
Р. бенедыкці́ну
Д. бенедыкці́ну
В. бенедыкці́н
Т. бенедыкці́нам
М. бенедыкці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)