белару́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. белару́чка белару́чкі
Р. белару́чкі белару́чак
Д. белару́чцы белару́чкам
В. белару́чку белару́чак
Т. белару́чкай
белару́чкаю		 белару́чкамі
М. белару́чцы белару́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)