беларусіза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
беларусіза́тар | беларусіза́тары | |
беларусіза́тара | беларусіза́тараў | |
беларусіза́тару | беларусіза́тарам | |
беларусіза́тар | беларусіза́тары | |
беларусіза́тарам | беларусіза́тарамі | |
беларусіза́тары | беларусіза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)