белабіле́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. белабіле́тнік белабіле́тнікі
Р. белабіле́тніка белабіле́тнікаў
Д. белабіле́тніку белабіле́тнікам
В. белабіле́тніка белабіле́тнікаў
Т. белабіле́тнікам белабіле́тнікамі
М. белабіле́тніку белабіле́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)