белабіле́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белабіле́тны белабіле́тная белабіле́тнае белабіле́тныя
Р. белабіле́тнага белабіле́тнай
белабіле́тнае		 белабіле́тнага белабіле́тных
Д. белабіле́тнаму белабіле́тнай белабіле́тнаму белабіле́тным
В. белабіле́тны (неадуш.)
белабіле́тнага (адуш.)		 белабіле́тную белабіле́тнае белабіле́тныя (неадуш.)
белабіле́тных (адуш.)
Т. белабіле́тным белабіле́тнай
белабіле́тнаю		 белабіле́тным белабіле́тнымі
М. белабіле́тным белабіле́тнай белабіле́тным белабіле́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)