безнадзе́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. безнадзе́йнік безнадзе́йнікі
Р. безнадзе́йніка безнадзе́йнікаў
Д. безнадзе́йніку безнадзе́йнікам
В. безнадзе́йніка безнадзе́йнікаў
Т. безнадзе́йнікам безнадзе́йнікамі
М. безнадзе́йніку безнадзе́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)