безнадзе́енне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| безнадзе́енне | |
| безнадзе́ення | |
| безнадзе́енню | |
| безнадзе́енне | |
| безнадзе́еннем | |
| безнадзе́енні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)