бездакумента́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бездакумента́рны бездакумента́рная бездакумента́рнае бездакумента́рныя
Р. бездакумента́рнага бездакумента́рнай
бездакумента́рнае
бездакумента́рнага бездакумента́рных
Д. бездакумента́рнаму бездакумента́рнай бездакумента́рнаму бездакумента́рным
В. бездакумента́рны (неадуш.)
бездакумента́рнага (адуш.)
бездакумента́рную бездакумента́рнае бездакумента́рныя (неадуш.)
бездакумента́рных (адуш.)
Т. бездакумента́рным бездакумента́рнай
бездакумента́рнаю
бездакумента́рным бездакумента́рнымі
М. бездакумента́рным бездакумента́рнай бездакумента́рным бездакумента́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)