бездакумента́рны
прыметнік, адносны
бездакумента́рны | бездакумента́рная | бездакумента́рнае | бездакумента́рныя | |
бездакумента́рнага | бездакумента́рнай бездакумента́рнае |
бездакумента́рнага | бездакумента́рных | |
бездакумента́рнаму | бездакумента́рнай | бездакумента́рнаму | бездакумента́рным | |
бездакумента́рны ( бездакумента́рнага ( |
бездакумента́рную | бездакумента́рнае | бездакумента́рныя ( бездакумента́рных ( |
|
бездакумента́рным | бездакумента́рнай бездакумента́рнаю |
бездакумента́рным | бездакумента́рнымі | |
бездакумента́рным | бездакумента́рнай | бездакумента́рным | бездакумента́рных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)