безграні́чча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. безграні́чча безграніччы
Р. безграні́чча безграніччаў
Д. безграніччу безграніччам
В. безграні́чча безграніччы
Т. безграніччам безграніччамі
М. безграніччы безграніччах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)