безвымо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безвымо́ўны безвымо́ўная безвымо́ўнае безвымо́ўныя
Р. безвымо́ўнага безвымо́ўнай
безвымо́ўнае		 безвымо́ўнага безвымо́ўных
Д. безвымо́ўнаму безвымо́ўнай безвымо́ўнаму безвымо́ўным
В. безвымо́ўны (неадуш.)
безвымо́ўнага (адуш.)		 безвымо́ўную безвымо́ўнае безвымо́ўныя (неадуш.)
безвымо́ўных (адуш.)
Т. безвымо́ўным безвымо́ўнай
безвымо́ўнаю		 безвымо́ўным безвымо́ўнымі
М. безвымо́ўным безвымо́ўнай безвымо́ўным безвымо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)