безасу́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безасу́дны безасу́дная безасу́днае безасу́дныя
Р. безасу́днага безасу́днай
безасу́днае		 безасу́днага безасу́дных
Д. безасу́днаму безасу́днай безасу́днаму безасу́дным
В. безасу́дны (неадуш.)
безасу́днага (адуш.)		 безасу́дную безасу́днае безасу́дныя (неадуш.)
безасу́дных (адуш.)
Т. безасу́дным безасу́днай
безасу́днаю		 безасу́дным безасу́днымі
М. безасу́дным безасу́днай безасу́дным безасу́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)