безапо́рны
прыметнік, адносны
безапо́рны | безапо́рная | безапо́рнае | безапо́рныя | |
безапо́рнага | безапо́рнай безапо́рнае |
безапо́рнага | безапо́рных | |
безапо́рнаму | безапо́рнай | безапо́рнаму | безапо́рным | |
безапо́рны ( безапо́рнага ( |
безапо́рную | безапо́рнае | безапо́рныя ( безапо́рных ( |
|
безапо́рным | безапо́рнай безапо́рнаю |
безапо́рным | безапо́рнымі | |
безапо́рным | безапо́рнай | безапо́рным | безапо́рных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)