безадкі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безадкі́дны безадкі́дная безадкі́днае безадкі́дныя
Р. безадкі́днага безадкі́днай
безадкі́днае		 безадкі́днага безадкі́дных
Д. безадкі́днаму безадкі́днай безадкі́днаму безадкі́дным
В. безадкі́дны (неадуш.)
безадкі́днага (адуш.)		 безадкі́дную безадкі́днае безадкі́дныя (неадуш.)
безадкі́дных (адуш.)
Т. безадкі́дным безадкі́днай
безадкі́днаю		 безадкі́дным безадкі́днымі
М. безадкі́дным безадкі́днай безадкі́дным безадкі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)