бе́ганіца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бе́ганіца | бе́ганіцы | |
| бе́ганіцы | бе́ганіц | |
| бе́ганіцы | бе́ганіцам | |
| бе́ганіцу | бе́ганіц | |
| бе́ганіцай бе́ганіцаю |
бе́ганіцамі | |
| бе́ганіцы | бе́ганіцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)