бе́бут
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бе́бут | бе́буты | |
| бе́бута | бе́бутаў | |
| бе́буту | бе́бутам | |
| бе́бут | бе́буты | |
| бе́бутам | бе́бутамі | |
| бе́буце | бе́бутах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)