баўды́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баўды́рнік | баўды́рнікі | |
| баўды́рніка | баўды́рнікаў | |
| баўды́рніку | баўды́рнікам | |
| баўды́рніка | баўды́рнікаў | |
| баўды́рнікам | баўды́рнікамі | |
| баўды́рніку | баўды́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)