баязлі́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баязлі́вец баязлі́ўцы
Р. баязлі́ўца баязлі́ўцаў
Д. баязлі́ўцу баязлі́ўцам
В. баязлі́ўца баязлі́ўцаў
Т. баязлі́ўцам баязлі́ўцамі
М. баязлі́ўцу баязлі́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)