баяві́к

‘член узброенай групоўкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баяві́к баевікі́
Р. баевіка́ баевіко́ў
Д. баевіку́ баевіка́м
В. баевіка́ баевіко́ў
Т. баевіко́м баевіка́мі
М. баевіку́ баевіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)