башма́чнік
‘чыгуначнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| башма́чнік | башма́чнікі | |
| башма́чніка | башма́чнікаў | |
| башма́чніку | башма́чнікам | |
| башма́чніка | башма́чнікаў | |
| башма́чнікам | башма́чнікамі | |
| башма́чніку | башма́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)