бахтарма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бахтарма́
Р. бахтармы́
Д. бахтарме́
В. бахтарму́
Т. бахтармо́й
бахтармо́ю
М. бахтарме́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)