басто́н

‘гульня ў карты; танец’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. басто́н
Р. басто́на
Д. басто́ну
В. басто́н
Т. басто́нам
М. басто́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)