бару́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бару́канне
Р. бару́кання
Д. бару́канню
В. бару́канне
Т. бару́каннем
М. бару́канні

Іншыя варыянты: барука́нне.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)