бара́н
‘жывёліна; птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бара́н | бараны́ | |
барана́ | барано́ў | |
барану́ | барана́м | |
барана́ | барано́ў | |
барано́м | барана́мі | |
баране́ | барана́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)