баралячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| баралячэ́нне | |
| баралячэ́ння | |
| баралячэ́нню | |
| баралячэ́нне | |
| баралячэ́ннем | |
| баралячэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)