банцу́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. банцу́жнік
Р. банцу́жніку
Д. банцу́жніку
В. банцу́жнік
Т. банцу́жнікам
М. банцу́жніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)