банкаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. банкаўшчы́к банкаўшчыкі́
Р. банкаўшчыка́ банкаўшчыко́ў
Д. банкаўшчыку́ банкаўшчыка́м
В. банкаўшчыка́ банкаўшчыко́ў
Т. банкаўшчыко́м банкаўшчыка́мі
М. банкаўшчыку́ банкаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)