банда́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
банда́жнік | банда́жнікі | |
банда́жніка | банда́жнікаў | |
банда́жніку | банда́жнікам | |
банда́жніка | банда́жнікаў | |
банда́жнікам | банда́жнікамі | |
банда́жніку | банда́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)