банда́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| банда́жнік | банда́жнікі | |
| банда́жніка | банда́жнікаў | |
| банда́жніку | банда́жнікам | |
| банда́жніка | банда́жнікаў | |
| банда́жнікам | банда́жнікамі | |
| банда́жніку | банда́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)