бандажава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| бандажава́нне | бандажава́нні | |
| бандажава́ння | бандажава́нняў | |
| бандажава́нню | бандажава́нням | |
| бандажава́нне | бандажава́нні | |
| бандажава́ннем | бандажава́ннямі | |
| бандажава́нні | бандажава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)