бамбардзіро́ўшчык
‘ваенны самалёт’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бамбардзіро́ўшчык | бамбардзіро́ўшчыкі | |
бамбардзіро́ўшчыка | бамбардзіро́ўшчыкаў | |
бамбардзіро́ўшчыку | бамбардзіро́ўшчыкам | |
бамбардзіро́ўшчык | бамбардзіро́ўшчыкі | |
бамбардзіро́ўшчыкам | бамбардзіро́ўшчыкамі | |
бамбардзіро́ўшчыку | бамбардзіро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)