бамбакі́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
бамбакі́данне | бамбакі́данні | |
бамбакі́дання | бамбакі́данняў | |
бамбакі́данню | бамбакі́данням | |
бамбакі́данне | бамбакі́данні | |
бамбакі́даннем | бамбакі́даннямі | |
бамбакі́данні | бамбакі́даннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)