бальзаміро́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
бальзаміро́ўшчыца | бальзаміро́ўшчыцы | |
бальзаміро́ўшчыцы | бальзаміро́ўшчыц | |
бальзаміро́ўшчыцы | бальзаміро́ўшчыцам | |
бальзаміро́ўшчыцу | бальзаміро́ўшчыц | |
бальзаміро́ўшчыцай бальзаміро́ўшчыцаю |
бальзаміро́ўшчыцамі | |
бальзаміро́ўшчыцы | бальзаміро́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)