бальзаміро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бальзаміро́ўшчык бальзаміро́ўшчыкі
Р. бальзаміро́ўшчыка бальзаміро́ўшчыкаў
Д. бальзаміро́ўшчыку бальзаміро́ўшчыкам
В. бальзаміро́ўшчыка бальзаміро́ўшчыкаў
Т. бальзаміро́ўшчыкам бальзаміро́ўшчыкамі
М. бальзаміро́ўшчыку бальзаміро́ўшчыках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)