балбату́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| балбату́н | балбатуны́ | |
| балбатуна́ | балбатуно́ў | |
| балбатуну́ | балбатуна́м | |
| балбатуна́ | балбатуно́ў | |
| балбатуно́м | балбатуна́мі | |
| балбатуне́ | балбатуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)