балаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
балаўні́ца | балаўні́цы | |
балаўні́цы | балаўні́ц | |
балаўні́цы | балаўні́цам | |
балаўні́цу | балаўні́ц | |
балаўні́цай балаўні́цаю |
балаўні́цамі | |
балаўні́цы | балаўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)