балаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балаўні́к балаўнікі́
Р. балаўніка́ балаўніко́ў
Д. балаўніку́ балаўніка́м
В. балаўніка́ балаўніко́ў
Т. балаўніко́м балаўніка́мі
М. балаўніку́ балаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)