балабо́н

‘пустамеля’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. балабо́н балабо́ны
Р. балабо́на балабо́наў
Д. балабо́ну балабо́нам
В. балабо́на балабо́наў
Т. балабо́нам балабо́намі
М. балабо́не балабо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)