балабо́лка

‘пустамеля’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. балабо́лка балабо́лкі
Р. балабо́лкі балабо́лак
Д. балабо́лку балабо́лкам
В. балабо́лку балабо́лак
Т. балабо́лкам балабо́лкамі
М. балабо́лку балабо́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)