байстру́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| байстру́чка | байстру́чкі | |
| байстру́чкі | байстру́чак | |
| байстру́чцы | байстру́чкам | |
| байстру́чку | байстру́чак | |
| байстру́чкай байстру́чкаю |
байстру́чкамі | |
| байстру́чцы | байстру́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)