байстру́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. байстру́чка байстру́чкі
Р. байстру́чкі байстру́чак
Д. байстру́чцы байстру́чкам
В. байстру́чку байстру́чак
Т. байстру́чкай
байстру́чкаю		 байстру́чкамі
М. байстру́чцы байстру́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)