байні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. байні́ца байні́цы
Р. байні́цы байні́ц
Д. байні́цы байні́цам
В. байні́цу байні́цы
Т. байні́цай
байні́цаю		 байні́цамі
М. байні́цы байні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)