байда́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| байда́чнік | байда́чнікі | |
| байда́чніка | байда́чнікаў | |
| байда́чніку | байда́чнікам | |
| байда́чніка | байда́чнікаў | |
| байда́чнікам | байда́чнікамі | |
| байда́чніку | байда́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)