бажаво́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бажаво́льніца | бажаво́льніцы | |
| бажаво́льніцы | бажаво́льніц | |
| бажаво́льніцы | бажаво́льніцам | |
| бажаво́льніцу | бажаво́льніц | |
| бажаво́льніцай бажаво́льніцаю |
бажаво́льніцамі | |
| бажаво́льніцы | бажаво́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)