бажаво́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бажаво́льніца бажаво́льніцы
Р. бажаво́льніцы бажаво́льніц
Д. бажаво́льніцы бажаво́льніцам
В. бажаво́льніцу бажаво́льніц
Т. бажаво́льніцай
бажаво́льніцаю		 бажаво́льніцамі
М. бажаво́льніцы бажаво́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)