бажаво́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бажаво́льнік бажаво́льнікі
Р. бажаво́льніка бажаво́льнікаў
Д. бажаво́льніку бажаво́льнікам
В. бажаво́льніка бажаво́льнікаў
Т. бажаво́льнікам бажаво́льнікамі
М. бажаво́льніку бажаво́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)