бажаво́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бажаво́льнік | бажаво́льнікі | |
| бажаво́льніка | бажаво́льнікаў | |
| бажаво́льніку | бажаво́льнікам | |
| бажаво́льніка | бажаво́льнікаў | |
| бажаво́льнікам | бажаво́льнікамі | |
| бажаво́льніку | бажаво́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)