багаці́ць

‘узбагачаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. багачу́ бага́цім
2-я ас. бага́ціш бага́ціце
3-я ас. бага́ціць бага́цяць
Прошлы час
м. багаці́ў багаці́лі
ж. багаці́ла
н. багаці́ла
Загадны лад
2-я ас. багаці́ багаці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час бага́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)