бабі́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бабі́чанне
Р. бабі́чання
Д. бабі́чанню
В. бабі́чанне
Т. бабі́чаннем
М. бабі́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)