аўтобусабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтобусабудаўні́к аўтобусабудаўнікі́
Р. аўтобусабудаўніка́ аўтобусабудаўніко́ў
Д. аўтобусабудаўніку́ аўтобусабудаўніка́м
В. аўтобусабудаўніка́ аўтобусабудаўніко́ў
Т. аўтобусабудаўніко́м аўтобусабудаўніка́мі
М. аўтобусабудаўніку́ аўтобусабудаўніка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)