аўтобусабудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аўтобусабудаўні́к | аўтобусабудаўнікі́ | |
| аўтобусабудаўніка́ | аўтобусабудаўніко́ў | |
| аўтобусабудаўніку́ | аўтобусабудаўніка́м | |
| аўтобусабудаўніка́ | аўтобусабудаўніко́ў | |
| аўтобусабудаўніко́м | аўтобусабудаўніка́мі | |
| аўтобусабудаўніку́ | аўтобусабудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)