аўтаінкрэме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтаінкрэме́нтны аўтаінкрэме́нтная аўтаінкрэме́нтнае аўтаінкрэме́нтныя
Р. аўтаінкрэме́нтнага аўтаінкрэме́нтнай
аўтаінкрэме́нтнае		 аўтаінкрэме́нтнага аўтаінкрэме́нтных
Д. аўтаінкрэме́нтнаму аўтаінкрэме́нтнай аўтаінкрэме́нтнаму аўтаінкрэме́нтным
В. аўтаінкрэме́нтны (неадуш.)
аўтаінкрэме́нтнага (адуш.)		 аўтаінкрэме́нтную аўтаінкрэме́нтнае аўтаінкрэме́нтныя (неадуш.)
аўтаінкрэме́нтных (адуш.)
Т. аўтаінкрэме́нтным аўтаінкрэме́нтнай
аўтаінкрэме́нтнаю		 аўтаінкрэме́нтным аўтаінкрэме́нтнымі
М. аўтаінкрэме́нтным аўтаінкрэме́нтнай аўтаінкрэме́нтным аўтаінкрэме́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)