аўтахто́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтахто́нны аўтахто́нная аўтахто́ннае аўтахто́нныя
Р. аўтахто́ннага аўтахто́ннай
аўтахто́ннае		 аўтахто́ннага аўтахто́нных
Д. аўтахто́ннаму аўтахто́ннай аўтахто́ннаму аўтахто́нным
В. аўтахто́нны (неадуш.)
аўтахто́ннага (адуш.)		 аўтахто́нную аўтахто́ннае аўтахто́нныя (неадуш.)
аўтахто́нных (адуш.)
Т. аўтахто́нным аўтахто́ннай
аўтахто́ннаю		 аўтахто́нным аўтахто́ннымі
М. аўтахто́нным аўтахто́ннай аўтахто́нным аўтахто́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)